---

Het Museum voor Moderne Kunst van Bahia (MAM-BA) bevindt zich in Solar do Unhão, een historische plek uit de 16e eeuw, aan de oevers van de Todos os Santos-baai in Salvador. MAM-BA, opgericht in het begin van de jaren zestig, was aanvankelijk gevestigd in Teatro Castro Alves en verhuisde in 1966 naar het huidige adres.



MAM-BA is een van de 12 staatsmusea die zijn verbonden met het Institute of Artistic and Cultural Heritage (IPAC), een autarchie van het Bahia State Department of Culture.



Qua structuur heeft MAM-BA een technische ruimte met conserverings-, restauratie- en museologische diensten; acht tentoonstellingsruimten; een theater; een bibliotheek; en een kunstatelier dat open cursussen aanbiedt in schilderen, boetseren, graveren, keramiek, tekenen, handgeschept papier en beeldhouwen aan de hele gemeenschap.



In de faciliteiten zijn schilderijen, sculpturen, foto's en tekeningen te vinden van kunstenaars als Tarsila do Amaral, Portinari, Flávio de Carvalho, Di Cavalcanti, Rubem Valentim, Pancetti, Carybé, Mário Cravo en Sante Scaldaferri.



Het ontstaan ​​van het museum is niet alleen gerelateerd aan de Italiaanse architect Lina Bo Bardi. Begin 1959 moedigde de criticus en directeur van het Staatsmuseum José Valadares de vorming van een commissie aan om de oprichting van MAM-BA te behandelen. Het idee is ontstaan ​​uit een ontmoeting tussen Valadares en Wilson Lins, staatssecretaris van Onderwijs en Cultuur. Ze maakten deel uit van deze groep, die wekelijks bijeenkwam: Carlos Bastos, Clarival Valladares, Diógenes Rebouças, Godofredo Fo, Mário Cravo Júnior en Walter da Silveira. Toen werd Lina uitgenodigd om de directeur van de instelling te zijn. De Solar do Unhão, 17e-eeuws erfgoed van Gabriel Soares dat sinds 1963 gastheer is van MAM-BA, werd in 1959 gerestaureerd door Lina Bo Bardi. Dit jaar legaal opgericht, opende de instelling met twee tentoonstellingen in de foyer van Teatro Castro Alves, het tijdelijke hoofdkantoor, op 6 januari 1960, op de dag van het Feest der Koningen.



Voor de gelegenheid werd op voorstel van Mario Cravo een steen van tien ton voor het Castro Alves Theater geplaatst, en bij de ingang een uitstalling van groenten en mineralen van de Bahia Mercantile Exchange. Bij binnenkomst werden bezoekers geconfronteerd met gordijnen die de kamers afbakenen, die de 20 beeldjes van As bailarinas, van Edgar Degas, en 31 schilderijen van Antônio Bandeira bevatten.



De eerste collectie van MAM-BA bevatte naslagwerken, zoals de schilderijen Casas, door Alfredo Volpi, O touro, door Tarsila do Amaral en geschonken door Gileno Amado, vogelverkoper, door Candido Portinari en geschonken door Assis Chateaubriand, Paisagem, door Rebolo Gonsales en verzorgd door Diários Associados, en het gipsen sculptuur Zelfportret door Flávio de Carvalho. De werken in de collectie vormen een enorme diversiteit, volgens de principes van Lina Bo Bardi, met ook namen als Calasans Neto, Chico Liberato, Di Cavalcanti, Genaro de Carvalho, Jenner Augusto, Rubem Valentim en Sante Scaldaferri.



Lina stelde de regering voor om de Solar do Unhão te renoveren en repareerde de daken, die praktisch verwoest waren, de kapel, die als garage werd gebruikt, en de schuren, die als opslagplaats fungeerden, naast het bouwen van de beroemde trap in de Casarão, bestaande uit soortgelijke onderdelen. naar het ossenkar-systeem. De architectuur van de ruimte zelf wordt nog steeds gebruikt om een ​​relatie met de gepresenteerde werken te bevorderen, door middel van projecten en locatiespecifieke tentoonstellingen die de dialoog stimuleren.



De Italiaanse Lina Bo Bardi idealiseerde samen met het Museum of Popular Art (MAP) de oprichting van de MAMB, zoals het Museum of Modern Art of Bahia wordt genoemd. Het doel was om de artistieke industrie te articuleren met populaire Bahiaanse en Braziliaanse kunst. Met het perspectief van een museumschool werden de schuren bewaard en hebben ze al meer dan 30 jaar de MAM-BA Workshops gehost.



De vloerrails, die nuttig waren voor het verplaatsen van de productie van de oude snuiftabakfabriek, werden behouden, terwijl de ramen en scheidingswanden werden gemaakt in spanten en muxarabis. Het idee was dat de ruimte een schoolmuseum voor kinderen en jongeren zou worden, naast een culturele referentie in het noordoosten, vooral met zijn kracht in de populaire cultuur.



De ruimte moet worden geïntegreerd in de gemeenschap, door middel van cursussen, niet alleen voor kinderen, maar ook voor volwassenen en kunstenaars. Het onderscheid tussen populaire en erudiete, oude en moderne kunst mag niet bestaan. Lina wilde iets implementeren in Brazilië dat gebeurde in Italië, waar de regering makers en ambachtslieden samenbracht om een ​​nieuw exporteerbaar product te maken. In Bahia ontwikkelde hij in samenwerking met Mário Cravo het Centrum voor Studie en Knutselen (CETA).



De inhuldiging van MAM-BA in Solar do Unhão vond plaats in 1963 met twee tentoonstellingen: kunstenaars uit het noordoosten en beschaving uit het noordoosten, met alledaagse voorwerpen, keukenartikelen, kleding, speelgoed, wapens en inheemse kunst. In korte tijd werden 27 tentoonstellingen gehouden, van buitenlandse groepstentoonstellingen tot individuele en groepstentoonstellingen van de belangrijkste lokale kunstenaars.



MAM-BA is een ontmoetingsplaats geworden voor intellectuelen, kunstenaars, critici en wetenschappers uit Brazilië en daarbuiten. Niet alleen Lina, maar ook Mário Cravo Júnior, Sante Scaldaferri, Juarez Paraíso en Chico Liberato, evenals de Argentijnse Carybé, de Fransman Pierre Verger en de Duitser Karl Heinz Hansen (Bahia), droegen bij aan de bekendheid van het museum en Bahia.



In 1964, met de militaire coup, werd Lina, de eerste directeur van de twee musea, ontslagen. Datzelfde jaar werden de instellingen verenigd onder de naam van het Museum of Modern Art of Bahia.



Na het vertrek van Lina neemt Renato Ferraz het op interim-basis over, waarna hij de richting overlaat aan Mário Cravo Júnior, die de verschillende reeds gestarte activiteiten onderhoudt. Zijn contact met kunstenaars uit Brazilië leverde meer schenkingen op voor de museumcollectie. Na weinig relevantie te hebben gekregen tijdens het militaire regime, met weinig artistieke vertegenwoordiging in de jaren zeventig en tachtig en met de degradatie van Solar do Unhão, begon MAM-BA aan een revitalisering door haar collectie uit te breiden, vooral met artistieke residentieprogramma's die resulteerden in in opdracht van de stukken. Hoewel met expressieve werken van nationale kunstenaars, kwam de collectie vooral uit die uit de jaren vijftig en zestig.



Tijdens deze onrustige periode stond Silvo Robatto aan het hoofd van het museum totdat Chico Liberato eind jaren 70 de leiding van MAM-BA overnam en in 1980 de MAM Workshops startte, die nog steeds opleidingen promoot in verschillende artistieke uitingen. : keramiek, tekenen, beeldhouwen, graveren, schilderen, onder anderen. In 1988 promoot Liberato de Bahian Salon of Plastic Arts. Met enkele edities droeg de Salon bij aan de herstructurering van het beeldende kunstcircuit in de staat en stelde het het museum in staat om een ​​van de meest complete kunstcollecties in Brazilië te verwerven, met de werken van de winnaars.



In 1991 verving Heitor Reis Liberato en voerde verschillende wijzigingen door, zoals de restauratie van Solar do Unhão, de installatie van het airconditioningsysteem in de Technische Reserve, de uitbreiding van het Museologiecentrum en de oprichting van de sectoren Restauratie, Bibliotheek en Theater.



Na moeilijke jaren als gevolg van het militaire regime, begint MAM-BA aan een nieuwe fase in de jaren 1990. Solar do Unhão onderging een nieuwe restauratie, waarbij de tentoonstellingsruimten werden aangepast en aangepast. Nadat de structurele problemen waren opgelost, was de volgende stap om MAM-BA opnieuw in de lokale gemeenschap te integreren met een heropening in 1992.



Bij Casarão was airconditioning volgens internationale normen, met de eerste verdieping voor tijdelijke tentoonstellingen en de tweede voor een permanente tentoonstelling van de collectie. Galpão Norte had twee tentoonstellingsruimten, de bibliotheek, de videokamer en het theater / auditorium, terwijl Galpão Sul de technische reserve en de sectoren Conservering en Restauratie had. De kapel kreeg tijdelijke tentoonstellingen van experimentele aard. Aan het einde van het decennium, in 1998, opende MAM-BA Parque das Esculturas, een openluchtgalerie, en Sala Rubem Valentim, waar de werken van de Bahiaanse kunstenaar worden verzameld. Galeria Subsolo werd in 2007 voor het eerst bezet met de 14e Salão da Bahia.



MAM-BA slaagt er nog steeds in vast te houden aan zijn oorspronkelijke voorstellen, door architect Lina Bo Bardi gedefinieerd als een museumschool die de verschillende vormen van kunst niet zou onderscheiden en geen gedifferentieerde waardering zou hebben. Het werd een grote verspreider van nationale en internationale kunst, naast het spelen van een essentiële rol in de verspreiding van Bahiaanse en Noordoost-werken naar Brazilië en de wereld.



Bovendien is het een referentie in de activiteiten die het uitvoert, hetzij met zijn workshops en cursussen, met zijn artistiek-culturele bemiddelingen of met zijn sociale projecten, allemaal ontwikkeld door zijn educatief centrum, met het oog op het ondersteunen en waarderen van Bahiaanse kunstenaars en Northeasterners, zowel gevestigd als in opkomst.



De huidige collectie van MAM-BA is samengesteld uit meer dan 1200 stukken, van verschillende talen, steunen, tradities en plaatsen van de wereld. De collectie is tot stand gekomen door middel van transfers van het Museum van de Staat van Bahia, het huidige Museum of Art of Bahia (MAB) en door middel van schenkingen door de jaren heen.



De collectie bevat werken van kunstenaars als Alfredo Volpi, Aloísio Magalhães, Ayrson Heráclito, Burle Mar, Caetano Dias, Caio Reisewitz, Calasans Neto, Candido Portinari, Carlos Bastos, Carlos Thiré, Carybé, Chico Liberato, Christian Cravo, Clóvis Graciano, Cristiano Mascaro, Daniel Katz, Darel Valença, Di Calvacanti, Efrain Almeida, Emanoel Araújo, Fayga Ostrower, Flávio de Carvalho, Genaro de Carvalho, Gil Vicente, Hansen Bahia, Janaina Tschäpe, Jenner Augusto, José Bechara, José Pancetti, Marcelo Grassmann, Márcio Lima, Marepe, Mário Cravo Júnior, Mário Cravo Neto, Nino Cais, Oswaldo Goeldi, Pazé, Pierre Verger, Rebolo Gonsales, Renina Katz, Rubem Valentim, Samson Flexor, Sante Scaldaferri, Tarsila do Amaral, Tomie Ohtake en Tunga.



Naast een specifiek programma voor elke tentoonstelling, dat meestal ontmoetingen met kunstenaars, kunstgesprekcycli, workshops in verband met tentoonstellingen, lezingen en expedities omvat, heeft MAM de volgende periodieke activiteiten:



MAM-zijde B



MAM cultureel bemiddelaar Ítala Herta voert deze activiteit uit, die moet worden gepland, met als doel de projecten van het museum uit te breiden en het mogelijk te maken om evenementen in de externe ruimtes te houden. Door middel van partnerschappen met gemeenschappen, verenigingen, ngo's en niet-institutionele projecten, probeert MAM artistieke en alternatieve acties te ontwikkelen in Salvador, Bahia, Brazilië of andere landen.



Workshop voor kinderen



Op zondag, van 10.00 uur tot 11.30 uur, kunnen ouders hun kinderen meenemen naar MAM voor een activiteit die tot doel heeft de perceptie van kinderen op speelse wijze uit te breiden door middel van basistechnieken. Met wachtwoorden die 30 minuten eerder werden verspreid, werd de actie al geleid door Ana Rachel Schimiti en Bianca Portugal.



Kunstpedagoog Ana Rachel Schimiti heeft verschillende kunstworkshops gegeven en heeft ervaring in kunsteducatie in het buitenland en in kunsttherapie, met een postdoctorale graad in kunsteducatie van Faculdades Integradas Olga Mettig. De kunstenaar Bianca Portugal is een fotograaf, afgestudeerd in Visual Arts aan de UFBA, en werkt vooral met analoge fotografie en zijn experimentele en historische processen, en onderzoekt de relatie tussen fotograaf, camera en vastgelegde afbeelding.



Solar Verhalen



De MAM is sinds 1963 gevestigd in Solar do Unhão, een historisch architectonisch complex aan de rand van de baai van Todos os Santos. De 17e-eeuwse architectuur dateert uit de oude koloniale molens, die recentelijk dienst deden als handelsmagazijn van de staat. Vanuit een erfgoededucatieprogramma worden de Unhão-groep en zijn verhalen op een speelse manier gepresenteerd, waarbij wordt voorgesteld om het gevoel van verbondenheid van zijn bezoekers, vooral kinderen, te wekken tijdens een reis door de geschiedenis van Bahia en het bewustzijn van het behoud van deze symbolen. De activiteit, gepromoot door de kunstpedagoog en cultureel bemiddelaar van MAM Roseli Costa, is gericht op kinderen van 8 tot 12 jaar en op andere geïnteresseerden en vindt elke twee weken op zondag plaats vanaf 15.00 uur.



Verf in MAM



Gecoördineerd door de kunstenaar Maninho Abreu, vindt de activiteit altijd plaats op zondag, van 15.00 uur tot 18.00 uur, op de helling van Pátio das Mangueiras do MAM. De bedoeling is om kinderen en jongeren dichter bij artistieke activiteiten en de museale omgeving te brengen en kinderen en hun families een speels moment te bieden. Deelnemers kunnen vrij schilderen of zich door de kunstenaar laten leiden door thema's die uit de collectie van het museum en uit de tentoonstellingen komen. De activiteit bevordert de opvoeding van de zintuigen bij kinderen en versterkt de manier van omgaan met de ruimte, het kunstwerk en de elementen van de beeldende kunst. Op een speelse manier moedigt de kunstenaar volwassenen en kinderen aan om hun fantasie de vrije loop te laten door de kleuren en penselen in de zijsporen die nodig zijn voor de renovatie van het museum, die zichzelf transformeren tot een groot doek.



Hug Line



De kunstpedagoog, beeldend kunstenaar en docent Roseli Amado is de coördinator van deze actie met de Unhão-gemeenschap, die altijd plaatsvindt via planning. Het doel is om kinderen en jongeren een nauwere band te bieden met de productie van hedendaagse beeldende kunst door middel van artistieke, esthetische en erfgoededucatie.



Jam bij MAM



Het Museum voor Moderne Kunst van Bahia promoot sinds 2007 onder artistieke leiding van de muzikant Ivan Huol Jam no MAM, een voortzetting van de jamsessies die tussen 1993 en 2001 in Solar do Unhão werden gehouden. De bijeenkomst, met een gemiddeld publiek van meer dan 1500 toeschouwers, vindt elke zaterdag plaats in het externe gebied van MAM, vanaf 18.00 uur, met kaartjes die worden verkocht voor R $ 3,00 (halve prijs). Bij het eerste bezoek aan het museum vond het evenement plaats voor de MAM-kapel en stond bekend als Jazz MAM. Een van de muzikale eigenaardigheden van Jam at MAM is de percussietraditie die voortkomt uit de Bahiaanse muziek, met een mix van baião, samba, frevo, salsa, blues en swing, alles in een sfeer van improvisatie.



Solar Café



MAM staat niet alleen bekend om zijn werken, maar ook omdat het een prachtige vrijetijdsruimte is, met zijn beeldenpark, en omdat het een van de mooiste uitzichten in de stad heeft. De baai van Todos os Santos is te zien vanuit elk deel van de Solar do Unhão, een spektakel om nooit te vergeten. Een andere vrijetijdsoptie is het Solar Café, geopend in 2008, dat het architecturale complex integreert door middel van een vereniging van hedendaagse gastronomie en artistieke ruimtes. Het menu is ondertekend door chef-kok Andréa Nascimento en kan worden genoten met uitzicht op de baai.





OPENINGSTIJDEN

Dinsdag t / m vrijdag van 13.00 uur tot 19.00 uur

Zaterdag, zondag en feestdagen, van 14u tot 19u

Gratis toegang

---