---

Gebouwd op initiatief en op kosten van Timóteo Corrêa de Toledo, licentiehouder, voor een totale kostprijs van 592.000 reis, op grond die hij bezit, gelegen in Rua dos Gil (vandaag Rua Bispo Rodovalho ), naast de Rua Direita (nu Rua Visconde do Rio Blanc), werd de bouw van de kapel van de pijler geregeld door een reparatie, belofte en verplichting van de bouwmeester Francisco Veloso de Aguiar, 5 Juni 1748. Kort daarna begon het werk. Het origineel van dit document, evenals een achtergrondcertificaat van Timóteo Corrêa de Toledo, verschijnen in het historische archief "Dr. Félix Guisard Filho" van de afdeling Taubaté Museum, Erfgoed en Historische Archieven.



De Pilar-kapel is het tweede religieuze gebouw dat wordt gebouwd in de stedelijke omgeving van het dorp S. Francisco das Chagas de Taubaté. De eerste kerk van dit dorp was de moederkerk van São Francisco das Chagas, gebouwd door de stichter, Jacques Felix, rond 1640 en gewijd aan de plaatselijke orago (beschermheilige).



Ten tijde van het begin (1748) waren er in Taubaté, naast de moederkerk zelf, nog twee andere tempels: het klooster van Santa Clara, van de orde van de Franciscanen (1674) en de kapel van N. Srª. zwarte mannen (1700) beide buiten de stedelijke omtrek van het koloniale dorp. Het historische belang is te wijten aan het feit dat het een van de weinige gebouwen uit de koloniale periode is, nog steeds aanwezig in Taubaté, zonder de architecturale originaliteit te hebben veranderd. Wat zijn architecturale en decoratieve stijl betreft, het is bijvoorbeeld een zeldzaamheid van de barokke architectuur, met een mijnbouwinvloed, gelegen buiten zijn natuurlijke omgeving, zeer vergelijkbaar met twee andere mijnkapellen - die van N do Ó (in Sabará) en S. Francisco (in Caeté), beide eigentijds, omdat ze ook in de 18e eeuw werden gebouwd. Bisschop Francisco Borja do Amaral, diocesane bisschop van Taubaté, heeft publiekelijk zijn voornemen aangekondigd om in dit bisdom een ​​museum voor heilige kunst te creëren, dat in de Pilar-kapel zal worden geïnstalleerd, zoals getoond door de plaatselijke krant "O Correio do Vale". do Paraíba "van 26 juni 1945, verkrijgbaar bij de" Antonio Mello Júnior "Hémérothèque van de Taubaté-afdeling Museum, Erfgoed en Historische Archieven, die als volgt luidt:



Bisschop Francisco Borja do Amaral, bisschop van Taubaté, gaf de volgende opdracht: "Verkoop geen voorwerpen aan kerken. De pijlerkerkhof zal in de toekomst het heilige kunstmuseum van het bisdom zijn, waar parochiepriesters moeten stuur zeldzame of waardige objecten in. "



Veertig jaar na deze kennisgeving werd het Museum voor Heilige Kunst van Taubaté eindelijk geïnstalleerd, door middel van een overeenkomst tussen de burgemeester en de diocesane mijter, en het museum werd geïnstalleerd in een gebouw van Mithra, met een verzameling van zijn eigendom beheerd door het stadhuis. . Het museum werd plechtig ingehuldigd door José Bernardo Ortiz, burgemeester van Taubaté, tijdens een ceremonie op 23 december 1985 in aanwezigheid van zijn dominee Antonio Afonso de Miranda, diocesane bisschop van Taubate. Op dat moment werd de tentoonstelling "Broeders en kapellen" georganiseerd door het laatste Taubatische publiek, georganiseerd door wijlen professor Paulo Camilher Florençano, vervolgens directeur van het museum van Taubaté, verdeling van het erfgoed en de historische archieven en maker van het lokale museum van heilige kunst. Enkele jaren na de inhuldiging is het heilige kunstmuseum van Taubaté in volle gang, organiseert het elk jaar verschillende tijdelijke tentoonstellingen en probeert het altijd zijn gevarieerde collecties te benadrukken. Daarnaast wil hij nieuwe stukken verwerven, door middel van leningen of donaties, zodat bezoekers ze kunnen identificeren als een dynamisch museum. Gedurende zijn bestaan ​​heeft het museum voor heilige kunst van Taubaté een zeer expressieve beweging van expressie ervaren, gezien de uitstekende locatie in het hart van het commerciële centrum van Taubaté. Vertegenwoordiger van de historische herinnering aan het bisdom Taubaté, het eerste bisdom gemaakt in de Paraíba-vallei (in 1908), het heilige kunstmuseum van Taubaté is het enige heilige museum in de hele Valeparaibana-regio, vanwege het belang ervan niet alleen voor Taubaté, maar voor deze hele regio.



Prof. Antonio Carlos van Argola Andrade

---